publicznych

Encyklopedia PWN

ekon. wydatki państwa na wszystkich szczeblach sektora finansów publicznych.
prawo międzynarodowe publiczne, łac. ius gentium, prawo narodów,
zespół norm regulujących przede wszystkim stosunki zewn. państw, jak również stosunki międzynar. z udziałem innych niż państwa podmiotów tego prawa (międzynar. organizacje międzyrządowe, Stolica Apostolska, niesuwerenne podmioty terytorialne, narody walczące o niepodległość).
ekon. procesy związane z pozyskiwaniem publicznych środków pieniężnych i ich rozdysponowaniem (tzn. wydatkowaniem, tworzeniem rezerw oraz lokowaniem w określony sposób), a także ramy instytucjonalne (również normy prawne), w których te procesy przebiegają.
ogólnie — zadanie lub wysiłek podejmowany przez społeczeństwo w celu ochrony, promocji i odzyskania zdrowia ludności;
wydawnictwo internetowe pol. administracji publicznej, prowadzone na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej;
instytucja utworzona VII 1944 w Polsce gł. w celu obrony organów władzy państw. podległych PPR, pacyfikowania oporu społ. oraz ochrony porządku publicznego;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia