publiczna
Encyklopedia PWN
powołana II 1949 w celu kontroli i koordynacji działalności Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) oraz Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego (GZI WP) przez ścisłe kierownictwo PZPR;
jeden z 2 zasadniczych działów prawa regulujący stosunki, w których występuje element władztwa publicznego, zwłaszcza stosunki związane z organizacją i funkcjonowaniem aparatu państw., a także stosunki między państwem a obywatelem (np.: prawo konstytucyjne, adm., finansowe, karne);
powołana 1815 jako nacz. władza szkolna Królestwa Pol.;
centralny organ administracji państw. działający XII 1954–XI 1956 w Polsce;
szkoła podyplomowa,
w polskim prawie karnym każde przestępstwo polegające na przekroczeniu uprawnień lub niedopełnieniu obowiązków przez funkcjonariusza publicznego i działaniu przez to na szkodę interesu publicznego lub prywatnego;