psychologii
Encyklopedia PWN
dyscyplina psychologii, → psychofizjologia.
psychologia funkcjonalna, funkcjonalizm,
kierunek w psychologii XIX/XX w. zapoczątkowany przez J.R. Angella, J. Deweya i in. przedstawicieli tzw. szkoły chicagowskiej, akcentujący przystosowawczą (adaptacyjną) funkcję procesów psychicznych i osobowości człowieka.
określenie teorii psychologicznej mających za przedmiot nieświadomość, traktowaną jako zespół dynamicznie działających sił, przypisujących tym siłom główną rolę w regulacji zachowania człowieka;
koncepcja opisu osobowości sformułowana przez A. Adlera;
wersja psychologii świadomości (jako samodzielnej nauki przyrodniczej) dominująca w 2. poł. XIX w., będąca teorią faktów doświadczenia wewnętrznego, ich opisem i klasyfikacją;
