psychologii
Encyklopedia PWN
jeden z gł. kierunków psychologii współcz., kładący nacisk na rolę procesów poznawczych (spostrzegania, myślenia, pamięci) i wytworzonych na ich podstawie wewn. struktur (poznawczej reprezentacji świata) w regulacji zachowania się człowieka.
dyscyplina psychologii zajmująca się zastosowaniem wyników badań teoret. w różnych dziedzinach życia praktycznego;
postać psychoanalizy sformułowana przez C.G. Junga w polemice z koncepcją S. Freuda;
kierunek w psychologii XX w., → behawioryzm.
jeden z gł. nurtów psychologii XX w., wywodzący się z psychoanalizy;
psychol. nurt współcz. psychologii wyjaśniający kształt i zmiany różnorodnych fenomenów życia psychicznego człowieka poprzez odwołanie się do mechanizmów ewolucji biol.;
