prądnic
Encyklopedia PWN
silnik wiatrowy, turbina wiatrowa,
silnik przetwarzający energię kinetyczną wiatru w pracę mechaniczną — w ruch obrotowy napędzanej maszyny (prądnicy elektrycznej, pompy, młynu).
stal
przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).
[niem.],
Thomson
amer. inżynier elektryk, wynalazca i przemysłowiec;
[tọmsən]
Elihu, ur. 29 III 1853, Manchester (W. Brytania), zm. 13 III 1937, Swampscott (stan Massachusetts, USA),
synchroniczna szybkoobrotowa prądnica elektryczna, rodzaj maszyny synchronicznej napędzanej turbiną cieplną parową lub gazową;
alternator
wielobiegunowa prądnica elektryczna synchroniczna prądu 3-fazowego małej mocy, z wbudowanym układem prostowniczym;
[łac. alterno ‘wymieniam, przemieniam’],
zaciski źródła napięcia elektrycznego (ogniwa galwanicznego, akumulatora, prądnicy) umożliwiające przyłączenie go do obwodu elektrycznego;
