przewodu ślimakowego
Encyklopedia PWN
złożony narząd zmysłu słuchu i zmysłu równowagi występujący u kręgowców.
anat. receptor słuchu ssaków, część błędnika błoniastego (błędnik) przekształcająca drgania mech. w impulsy bioelektryczne;
prasa
techn. maszyna technol. do prasowania, czyli wywierania statycznego nacisku (bez uderzeń) na obrabiany przedmiot, prasowany materiał, montowane części itp.
[łac. presso ‘tłoczę’],
anat. ściana oddzielająca przewód ślimakowy od bębenkowego w ślimaku (ucho wewnętrzne);