przewodniki pierwszego rodzaju
Encyklopedia PWN
fiz. ciała dobrze przewodzące ciepło (przewodniki cieplne) lub prąd elektryczny (przewodniki elektryczne) w warunkach normalnych (temperatura 0°C, ciśnienie 1013,25 hPa).
Thomson 
, lord Kelvin, ur. 26 VI 1824, Belfast, zm. 17 XII 1907, Netherhall (Szkocja),
szkocki inżynier, fizyk i matematyk.
[tọmsən]
William , lord Kelvin, ur. 26 VI 1824, Belfast, zm. 17 XII 1907, Netherhall (Szkocja),
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
elektroda
chem. układ złożony z przewodnika elektronowego (metal, półprzewodnik) stykającego się z przewodnikiem jonowym (najczęściej ciekły elektrolit), w którym może przebiegać reakcja elektrodowa utleniania-redukcji.
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, hodós ‘droga’],
pedagogika
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem szeroko rozumianych procesów edukacyjnych (edukacja, wychowanie).
[gr. país ‘dziecko’, agōgós ‘przewodnik’, paidagōgikē ‘świadoma działalność wychowawcza’],
