przesyłowy
Encyklopedia PWN
instytucja państw., powołana 1 I 1991 (na mocy ustawy sejmowej) do kontroli sieci i urządzeń telekomunik., linii przesyłowych oraz do nadzorowania procesów wykorzystywania kanałów częst. radiowych;
urządzenie radioelektroniczne lub system złożony ze współpracujących ze sobą urządzeń radioelektronicznych;
astr. instrument astronomiczny do badania źródeł promieniowania radiowego;
telekomunikacja
dziedzina nauki i techniki oraz działalności ludzkiej dotycząca przekazywania na odległość wiadomości za pośrednictwem sygnałów, obecnie głównie elektrycznych.
[gr.-łac.],