przestrzenna
Encyklopedia PWN
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
krystalografia
nauka o wewn. i zewn. budowie oraz o powstawaniu i właściwościach fiz. i fizykochemicznych ciał krystalicznych;
[gr. krýstallos ‘kryształ’, gráphō ‘piszę’],
dział optyki zajmujący się przetwarzaniem sygnałów opt. w dziedzinie częst. przestrzennych;
geografia
nauka sytuowana na pograniczu dyscyplin przyrodniczych i społecznych.
[gr. geōgraphía ‘opis ziemi’],
dziedzina plast. twórczości symbol., której przedmiotem jest kształtowanie kompozycji trójwymiarowych, na ogół pozbawionych funkcji użytkowych;
dziedzina budownictwa obejmująca wszelkiego rodzaju budynki i konstrukcje inżynieryjne wykonane z drewna, wyróżniająca się specyficznym charakterem tworzywa, odrębnymi metodami technologii, systemem konstrukcji i formą artystyczną.
