przedsiębiorcy
Encyklopedia PWN
ekon. umiejętność doboru i zaangażowania w działalności gospodarczej, prowadzonej w warunkach niepewności, czynników wytwórczych w sposób zapewniający zysk jednemu przedsiębiorcy lub grupie przedsiębiorczych osób.
odrębny rodzaj postępowania sądowego, toczący się w ramach procesu cywilnego.
proces zapoczątkowany na przełomie XIX i XX w., polegający na zawieraniu przez przedsiębiorstwa jednej branży porozumień monopolowych, mających na celu ograniczenie wzajemnej konkurencji;
wolnomularstwo, masoneria, zw. też sztuką królewską,
ponadnar. ruch etyczny.
ekon. jeden z głównych typów gospodarek, wyróżniony ze względu na rodzaj regulacji procesów gospodarczych.
ekon. mylne przyjmowanie przez podmioty gospodarcze zmian nominalnych wielkości ekonomicznych (cen, płac, zysków, stóp procentowych) za zmiany wielkości realnych, uwzględniających inflację;
