prostopadłe

Encyklopedia PWN

mat. prosta przecinająca daną prostą (płaszczyznę) pod kątem prostym, tzn. równym 90°.
jeden z prostych stanów odkształcenia ciała, występujący wtedy, gdy dwie, początkowo wzajemnie równoległe płaszczyzny przekroju poprzecznego, nachylają się względem siebie o pewien kąt, zw. kątem obrotu;
grupy graniczne, grupy Curie,
krystal. punktowe grupy symetrii (klasy krystalograficzne), w których występują osie symetrii (kryształu symetria) o krotności nieskończonej (∞), czyli o nieskończenie małym właściwym kącie obrotu α.
rozchodzące się w przestrzeni zaburzenia pola elektromagnetycznego.
mat. powierzchnia będąca wynikiem obracania hiperboli względem jednej z jej osi (hiperboloidy obrotowe) i wszystkie jej obrazy afiniczne (przekształcenie afiniczne);
dział geometrii wykreślnej, w którym: 1) stosuje się rzutowanie prostokątne na rzutnię poziomą π1, zawierającą oś rzutów x i niekiedy nową oś rzutów x1; 2) przez rzuty poziome punktów (A′, B′, ...) prowadzi się proste odnoszące, prostopadłe do osi x, względnie x1, i od ich przecięć z osiami odkłada się na nich odcinki mierzące wysokości rzutowanych punktów; ich końce to rzuty pionowe (A″, B″, ...) oraz rzuty trzecie (A‴, B‴, ...) tych punktów.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia