prostokątny
Encyklopedia PWN
skupisko ludzkie, przeciwstawiane wsi, charakteryzujące się zagęszczoną zabudową, zróżnicowaną strukturą społeczną mieszkańców, utrzymujących się w większości z zajęć nierolniczych — handlu, rzemiosła, przemysłu i usług.
dział geometrii wykreślnej, w którym: 1) stosuje się rzutowanie prostokątne na rzutnię poziomą π1, zawierającą oś rzutów x i niekiedy nową oś rzutów x1; 2) przez rzuty poziome punktów (A′, B′, ...) prowadzi się proste odnoszące, prostopadłe do osi x, względnie x1, i od ich przecięć z osiami odkłada się na nich odcinki mierzące wysokości rzutowanych punktów; ich końce to rzuty pionowe (A″, B″, ...) oraz rzuty trzecie (A‴, B‴, ...) tych punktów.
nabla
mat. symbol ∇ oznaczający operator różniczkowy pierwszego rzędu, zw. operatorem Hamiltona: ∇ = [gr., ‘harfa’],
, gdzie x, y, z — kartezjańskie współrzędne prostokątne, a 
, 
, 
— wektory jednostkowe osi współrzędnych;
bud. otwór w ścianie, zwykle wraz z zamknięciem, umożliwiający dostęp światła i wentylację pomieszczenia;
Priena, Priḗnē,
starożytne miasto greckie w Azji Mniejszej, w pobliżu ujścia rzeki Meander (ob. Menderes) do Morza Egejskiego; obecnie ruiny Prieny około 17 km na południowy zachód od miasta Söke w Turcji.
