Encyklopedia PWN

w średniow. Europie profesorowie prawa kanonicznego, zw. też dekretalistami, w odróżnieniu od legistów, wykładających prawo rzymskie.

kapitulacje jurysdykcyjne,

przywileje udzielane państwom eur. i ich mieszkańcom na mocy aktów jednostronnych lub umów międzynar. przez państwa azjat. (zwłaszcza Turcję) w XVI–XIX w.

kapłan

[czes. < średniow. łacina capellanus],

religiozn. osoba spełniająca czynności kultowe, będąca pełnomocnikiem i przedstawicielem wspólnoty rel., pośrednikiem między ludźmi a bóstwem.

kara dodatkowa,

kara wymierzana obok kary zasadniczej (np. pozbawienie praw publicznych, zakaz zajmowania określonych stanowisk, pozbawienie praw rodzicielskich lub opiekuńczych, zakaz prowadzenia pojazdów mech.).

karencja

[łac.]:

Karo, Caro, Józef Ben Efraim, ur. 1488, Toledo, zm. 1575, Safed,

rabin; jeden z najważniejszych kodyfikatorów prawa żydowskiego halachy

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>