prawo
Encyklopedia PWN
odmiana prawa magdeburskiego, oparta na przywileju dla Chełmna 1233 (odnowionym 1251);
dział prawa finansowego, wyodrębniany zwykle z prawa bankowego, obejmujący przepisy prawne regulujące obrót wartościami dewizowymi.
prawo dwunastu tablic, łac. lex duodecim tabularum,
najstarsza kodyfikacja prawa rzymskiego z ok. 450 p.n.e., oprac. przez wybrane specjalne kolegium (decemwirowie), ogłoszona na tablicach wystawionych na widok publiczny;
zespół przepisów prawnych określających uprawnienia Skarbu Państwa, podmiotów gosp. oraz innych osób do eksploatacji złóż kopalin (tzn. węgla, gazu ziemnego, ropy, rudy żelaza i metali nieżelaznych, soli, siarki i in.),
zespół norm prawnych, gł. międzynar., określających status prawny kosmosu, tj. przestrzeni kosm. i ciał niebieskich, oraz regulujących działalność państw i in. podmiotów w kosmosie.
najbardziej rozpowszechniony w Polsce wariant prawa niemieckiego;
