prawo
Encyklopedia PWN
osoby należące do sił zbrojnych strony wojującej i osoby zrównane z nimi wobec prawa, które zostały wzięte do niewoli;
Jerozolima, hebr. Yěrûšālaîm, arab. Al-Quds,
m. w Palestynie i Izraelu, stolica (według prawa izraelskiego, nie uznawana de iure przez większość państw ONZ) Izraela.
prawnik francuski; specjalista w dziedzinie prawa finansowego;
Jezus Chrystus
założyciel i centralna postać chrześcijaństwa, które uważa go zarazem za człowieka i wcielonego Syna Bożego.
[gr. Iēsoús < hebr. Yě(hô)šû‘a ‘Jahwe zbawieniem’, skrócone do Yěšû‘],
Jezus z Nazaretu, ur. między 8 a 7 r. p.n.e., zm. 7 IV 30(?) r. n.e.,
język oficjalny, którym posługują się organy państw. i administracji publicznej i w którym obywatele powinni się do nich zwracać;
Joanna II Andegaweńska, ur. 1371, Neapol, zm. 11 II 1435, tamże,
królowa Neapolu od 1414, córka Karola z Durazzo;
