prawem
Encyklopedia PWN
zespół uprawnień przyznanych podmiotowi prawa przez obowiązujące prawo, służących zabezpieczeniu jego interesów i dających mu pewną swobodę kształtowania stosunków prawnych;
część prawa własności intelektualnej zawierająca przepisy wydane z myślą o ochronie interesów twórców i dotycząca stosunków prawnych związanych z tworzeniem, korzystaniem z utworów i ich ochroną;
prawo bartne, prawo obelne,
w dawnej Polsce przepisy określające stosunki między bartnikami a właścicielami lasów i puszcz;
odmiana prawa magdeburskiego, oparta na przywileju dla Chełmna 1233 (odnowionym 1251);
dział prawa finansowego, wyodrębniany zwykle z prawa bankowego, obejmujący przepisy prawne regulujące obrót wartościami dewizowymi.
prawo dwunastu tablic, łac. lex duodecim tabularum,
najstarsza kodyfikacja prawa rzymskiego z ok. 450 p.n.e., oprac. przez wybrane specjalne kolegium (decemwirowie), ogłoszona na tablicach wystawionych na widok publiczny;
