praktycznej
Encyklopedia PWN
klimatologia
nauka przyrodnicza, dział geografii fizycznej, zajmujący się badaniem klimatu w różnych skalach czasowych i przestrzennych, na tle i w powiązaniu z innymi elementami środowiska geograficznego (meteorologia);
[gr. klíma ‘nachylenie’, ‘szerokość geograficzna’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
dydaktyczny utwór norweski, napisany w formie erudycyjnego dialogu ojca z synem, prawdopodobnie z poł. XIII w.;
substancja pochodzenia nieorganicznego lub organicznego, powstała w wyniku procesów zachodzących w skorupie ziemskiej, tworząca złoże;
Kościół
[czes. kostel < łac. castellum ‘miejsce warowne’]:
polski filozof i logik, twórca reizmu i prakseologii.
naukozn. analiza i ocena dzieł nauk. pod względem ich wartości poznawczej i przydatności praktycznej oraz poprawności formalnej (log. k.n.), merytorycznej zgodności z ustalonymi faktami (empiryczna k.n.), prawomocności i poprawności zastosowanych metod (metodol. k.n.), założonego celu i koncepcji nauk. (k.n. teoret.), założeń filoz. (filoz. k.n.).
