praktycznej
Encyklopedia PWN
fizykochemik czeski;
rodzaj twórczości w formie ustnej lub pisemnej obejmujący kazania kośc. (homilie);
inteligencja
psychol. jedno z najbardziej wieloznacznych pojęć w psychologii odnoszące się do sprawności w zakresie czynności poznawczych; w języku potocznym przez inteligencję rozumie się najczęściej zdolność rozwiązywania problemów praktycznych, zdolności językowe lub kompetencje społeczne;
[łac. intelligentia ‘zdolność pojmowania’, ‘rozum’],
inwentaryzacja
ekon.:
[łac.],
jap. myśliciel, z pochodzenia chłop;
Jezus Chrystus
założyciel i centralna postać chrześcijaństwa, które uważa go zarazem za człowieka i wcielonego Syna Bożego.
[gr. Iēsoús < hebr. Yě(hô)šû‘a ‘Jahwe zbawieniem’, skrócone do Yěšû‘],
Jezus z Nazaretu, ur. między 8 a 7 r. p.n.e., zm. 7 IV 30(?) r. n.e.,