prahistoria

Encyklopedia PWN

prahistoria
[łac.-gr.],
prehistoria, pradzieje, paleohistoria, częściowo protohistoria,
termin określający najstarsze dzieje ludzkie, od pojawienia się człowieka do wynalezienia pisma, które w różnych rejonach świata zapoczątkowuje historię opisywaną w tekstach przez współczesnych świadków zdarzeń w ich rodzimych lub urzędowych językach.
archeologia
[gr. archḗ‘zasada’, ‘podstawa’, ‘starożytny’, ‘dawny’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
nauka historyczna badająca przeszłość dawnych społeczeństw (głównie na podstawie wykopalisk), źródłoznawcza dziedzina szeroko pojmowanej historii (łącznie z prahistorią).
Cehak-Hołubowiczowa Helena, ur. 12 II 1902, Stanisławów, zm. 19 VII 1979, Wrocław,
żona Władysława Hołubowicza, archeolog; badacz prahistorii ziem pol., zwłaszcza Śląska;
Schild Romuald, ur. 10 II 1936, Lwów, zm. 23 XI 2021, Warszawa,
archeolog;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia