pragnienie
Encyklopedia PWN
biol. popęd ukierunkowujący zachowanie się zwierzęcia lub człowieka na pobranie wody z otoczenia;
w filozofii E. Levinasa, w przeciwieństwie do potrzeby, niezaspokojone i niedające się nasycić dążenie do nieskończoności, dobra i miłości, wzrastające wraz z próbą jego zaspokojenia.
filoz., religiozn. uczucie skierowane do osoby (miłość: Boga, bliźniego, oblubieńcza, rodzicielska, braterska) lub przedmiotu (miłość ojczyzny), wyrażające się w pragnieniu dla nich dobra (i czynienia go), szczęścia i zachowania ich istnienia.
kierunek w nauce o literaturze i w krytyce lit. wykrystalizowany pod wpływem psychoanalizy.
austriacki neurolog i psychiatra, twórca psychoanalizy.
pisarz francuski, romantyk i jednocześnie wielki realista.
