pracy
Encyklopedia PWN
instytucja powołana w Polsce 1977 w celu ochrony pracujących i objęcia ich opieką profilaktyczną;
stosunek prawny, przez którego nawiązanie pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem i udzielania mu innych świadczeń (np. socjalnych).
polityka społ. gałąź higieny zajmująca się skutkami oddziaływania na człowieka różnych szkodliwych czynników (chemicznych, fizycznych i biologicznych) występujących w środowisku pracy;
polityka społ. program przekształcania procesu i warunków pracy, zwłaszcza w dużych, zmechanizowanych zakładach produkcyjnych, w taki sposób, aby zaspokajała ona potrzeby człowieka wytwórcy i służyła rozwojowi jego osobowości;
czas pozostawania w stosunku pracy, od którego zależą określone uprawnienia pracownicze (np. okres wypowiedzenia, urlop wypoczynkowy, dodatek stażowy);
miara efektywności pracownika, wielkość produkcji na jednego zatrudnionego lub na ustaloną jednostkę czasu (np. roboczogodzinę).
