prądowo napięciowa
Encyklopedia PWN
dioda
przyrząd elektronowy o 2 elektrodach (anoda i katoda) odznaczający się nieliniową i niesymetryczną charakterystyką prądowo-napięciową;
[gr.],
opór elektryczny ujemny, oporność elektryczna ujemna,
właściwość układu (lub elementu) elektr. polegająca na tym, że opisująca układ zależność między zmianami natężenia ΔI i napięcia ΔU prądu elektr. ma, w pewnym określonym zakresie wartości I i U, postać funkcji malejącej;
stabilizator
przyrząd lub urządzenie do utrzymywania (stabilizowania) pewnej stałej, zadanej wartości określonej wielkości fiz. bez względu na wahania (w określonych granicach) wartości innych wielkości, od których ona zależy;
[łac.],
charakterystyka
fiz., techn. zależność między wielkościami fiz. charakteryzująca wybrane właściwości badanego układu, urządzenia, elementu;
[gr. charaktēristikós ‘odróżniający’],
diak, dwukierunkowa dioda Shockleya,
przyrząd półprzewodnikowy o 2 końcówkach (elektrodach): anodzie (A) i katodzie (K);
przyrząd półprzewodnikowy o strukturze czterowarstwowej p-n-p-n, mający 2 końcówki (elektrody): anodę (A) i katodę (K);
