prąd elektryczny przemienny
Encyklopedia PWN
ukierunkowany ruch (przepływ) swobodnych ładunków elektrycznych w środowisku przewodzącym, który zachodzi pod wpływem pola elektrycznego.
przekształcanie prądu przemiennego (jedno-, trój- lub wielofazowego) w jednokierunkowy prąd tętniący;
silnik elektryczny, pot. motor,
maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);
cewka elektr., której reaktancja indukcyjna (bierny indukcyjny opór elektr.) w zakresie stosowanych częst. znacznie przewyższa jej rezystancję (opór elektr. czynny);
element obwodu elektr. mający znikomo mały opór elektr. przy prądzie płynącym zgodnie z kierunkiem przewodzenia zaworu elektrycznego (tzn. od jego anody do katody)
układ elektr. przepuszczający przebiegi elektr. zawarte w określonym pasmie częst., a tłumiący przebiegi o innej częstotliwości;
