pozytywowe
Encyklopedia PWN
taśma filmowa, błona kinematograficzna, film,
fot. materiał światłoczuły (błona fotograficzna) służący — w zależności od rodzaju — do zapisu, kopiowania lub projekcji obrazu film. (niemego bądź dźwiękowego).
fot. tworzenie się obrazu pozytywowego w warstwie światłoczułej w wyniku poddania jej bardzo silnemu naświetleniu, wybieleniu, a następnie powtórnemu naświetleniu światłem rozproszonym i wywołaniu w wywoływaczu powierzchniowym;
fotograf francuski;
biopleograf
aparat kinematograficzny, będący jednocześnie kamerą film. i projektorem film., skonstruowany 1899 przez Kazimierza Prószyńskiego;
[gr. bíos ‘życie’, pléon ‘więcej’, gráphō ‘piszę’],
błona fot., na której po naświetleniu i specjalnej obróbce otrzymuje się obraz pozytywowy.
CD, ang. Compact Disc 
,
system zapisu i odczytu (za pomocą wiązki promieniowania lasera) na nośniku, tzw. płycie lub dysku CD, sygnałów cyfrowych (przetworzonych dźwięków, ilustracji, tekstów, obrazów ruchomych) oraz danych;
,
