poziomą

Encyklopedia PWN

gaja
[niem.],
żegl. lina olinowania ruchomego satku żaglowego;
dział gleboznawstwa i jednocześnie geografii regionalnej, zajmujący się rozmieszczeniem gleb na kuli ziemskiej, a także badaniem prawidłowości i przyczyn (aktualnych i hist.) ich przestrzennego zróżnicowania.
inklinacja magnetyczna, nachylenie magnetyczne,
kąt, jaki tworzy wektor pola magnet. Ziemi z płaszczyzną poziomą;
intersekcja
[łac. inter ‘między’, sectio ‘cięcie’],
geol. obraz geom. składający się z linii stanowiących wynik przecięcia się powierzchni geol. (np. powierzchni warstw skalnych lub uskoków, granic odmiennych skał) z powierzchnią terenu lub jakąkolwiek wybraną powierzchnią leżącą w głębi Ziemi, np. powierzchnią pod utworami czwartorzędu, powierzchnią dawnej niezgodności (i. wgłębna), a nawet płaszczyzną poziomą o wybranej rzędnej (planisekcja).
malarstwo charakteryzujące się drobiazgowym opracowaniem szczegółów, specyficzną perspektywą, linearyzmem, rezygnacją z modelowania formy, a także zastosowaniem złota, m.in. w malarstwie religijnym;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia