poziomą

Encyklopedia PWN

[gr. bíos ‘życie’, koinós ‘wspólny’],

ekol. populacje wszystkich gatunków roślin, zwierząt i mikroorganizmów związanych z określonym typem ekosystemu, zespół organizmów zależnych od siebie, przystosowanych do określonych warunków środowiska (biotopu) wchodzących w skład ekosystemu;

busola stycznych,

układ złożony z cewki pierścieniowej, ustawionej w płaszczyźnie południka magnet., i z umieszczonej w jej środku igły magnet. mogącej się odchylać w płaszczyźnie poziomej;

chińskie malarstwo,

gałąź sztuk plast. zajmująca wraz z kaligrafią uprzywilejowaną pozycję w Chinach;

depresja

[łac.],

geod. kąt, jaki tworzy kierunek do danego punktu z płaszczyzną poziomą, mierzony w dół od tej płaszczyzny.

diagnostyczny poziom glebowy,

ściśle zdefiniowany wg kryteriów ilościowych (ustalonych za pomocą uzgodnionej metodyki analitycznej) odpowiednik genetycznego poziomu glebowego;

dipol

[gr.],

antena dipolowa,

telekom. antena liniowa symetryczna (najprostszy typ anteny pojedynczej), zwykle o 2 symetrycznych ramionach wykonanych z metalowych przewodów (prętów, pasków lub trójkątów), połączonych w odpowiedni sposób z nadajnikiem i/lub odbiornikiem.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>