poziom
Encyklopedia PWN
socjol. normy wyznaczające organizację czasu w ramach interakcji, grupy, zbiorowości.
ekon. najbardziej popularna miara poziomu wolności gospodarczej, określana w skali od 1 do 5, będąca średnią arytmetyczną 10 wskaźników: polityki handlowej, systemu podatkowego, polityki pieniężnej, systemu bankowego, inwestycji zagranicznych, własności, wydatków państwa, regulacji prawnych, czarnego rynku, kontroli płac i cen.
San qing
nazwa odnosząca się do 3 najwyższych, tzw. czystych poziomów niebios i przebywających w nich najwyższych bóstw taoizmu religijnego.
[chiń., ‘trójca czystych’],
procedury weryfikacji hipotez statystycznych;
subsydiarność
idea subsydiarności głosi, że każda władza, a w szczególności władza polityczna powinna mieć znaczenie pomocnicze (wspierające) i pobudzające w stosunku do wysiłków podejmowanych przez autonomiczne i samodzielne jednostki, które ją ustanowiły (aspekt pozytywny subsydiarności). Gdziekolwiek jest to możliwe i konieczne, państwo nie powinno odbierać ludziom władzy (rodzicielskiej, służbowej, politycznej na wszystkich szczeblach), którą są oni w stanie sprawować z własnej woli i za pomocą własnych środków, i za której pośrednictwem mogą z pożytkiem realizować się zarówno dla interesu ogółu, jak i własnego (aspekt negatywny subsydiarności). Naczelnym motywem każdej społecznej interwencji winno być niesienie pomocy członkom społeczeństwa, a nie zastępowanie bądź niszczenie ich własnej aktywności.
[łac. subsydium ‘pomoc’, ‘wsparcie’],
