powierzchnia falowa

Encyklopedia PWN

fiz. zjawisko polegające na tym, że przy padaniu fali na granicę rozdziału 2 ośrodków powstaje fala rozchodząca się od granicy rozdziału w stronę pierwszego ośrodka;

przekładnia mechaniczna,

rodzaj przekładni, której wszystkie elementy są ciałami stałymi, sztywnymi lub podatnymi;

rezonator

[łac.],

techn. układ mech. lub elektr., w którym zachodzą drgania rezonansowe (rezonans, drgania).

bariera dźwięku,

termin określający zespół zjawisk związanych z przekraczaniem przez statek powietrzny prędkości równej prędkości a rozchodzenia się dźwięku w atmosferze;

Bohr

[bo:r]

Niels Henrik David Wymowa

, ur. 7 X 1885, Kopenhaga, zm. 18 XI 1962, tamże,

fizyk duński.

holografia

[gr.],

technika zapisu i odtwarzania pól falowych, np. świetlnych, mikrofalowych, akustycznych, elektronowych, której istotną cechą jest możliwość zapisu na nośniku informacji zarówno o amplitudzie, jak i o fazie fali.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>