powierzchnią konoidalną

Encyklopedia PWN

helikoida
[gr. hélix, hélikos ‘skręcony’, eídos ‘kształt’],
powierzchnia śrubowa ogólna,
mat. powierzchnia powstała przez obrót krzywej dokoła ustalonej prostej (osi) i jednoczesny ruch wzdłuż tej prostej, przy stałym stosunku szybkości tych ruchów;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia