pospólstwo

Encyklopedia PWN

określenie ogółu mieszkańców dawnych miast, którzy mieli obywatelstwo miejskie i na ogół byli właścicielami nieruchomości, ale nie należeli do rządzącej miastem elity (patrycjat) i nie sprawowali najwyższych urzędów (burmistrza, rajcy, ławnika);
Egge Peter Wymowa, ur. 1 IV 1869, Trondheim, zm. 17 VII 1959, Oslo,
pisarz norweski;
Ferber Eberhard, ur. 1463, zm. 1529,
brat Maurycego, burmistrz od 1510 i burgrabia gdański od 1512
Indianie
[hiszp. < gr. < sanskr.],
rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;
w najszerszym znaczeniu jedna z podstawowych kategorii tworzących makrostrukturę społ., obejmująca ludzi usytuowanych na „środkowych” szczeblach hierarchii uwarstwienia, tj. pomiędzy klasą „wyższą” a „niższą”.
komuna miejska, łac. communitas civium
[communis ‘wspólny’, ‘powszechny’, civis ‘obywatel’],
gmina, organizacja samorządowa w średniow. miastach Europy, obejmująca członków gminy powstałej w wyniku uniezależniania się miast od terytorialnej władzy feudalnej.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia