porowate
Encyklopedia PWN
tygiel
naczynie laboratoryjne stosowane do suszenia, prażenia i/lub stapiania substancji, zwłaszcza podczas analizy chem.;
[niem.],
zmniejszanie palności org. materiałów polimerowych: tworzyw sztucznych, włókien chem., powłok lakierowych, gumy.
czarna, porowata substancja stała, otrzymywana w procesie pirolizy drewna (drewna destylacja);
ziemia krzemionkowa, opoka lekka,
geol. skała krzemionkowa tworząca się niekiedy w wyniku wietrzenia opok;
żel
chem. układ przynajmniej dwuskładnikowy, w którym każdy ze składników tworzy oddzielną, ciągłą fazę rozciągającą się w całej objętości ż.;
[fr. gelée ‘galareta’],