ponorami

Encyklopedia PWN

ponor
[serbskie],
wchłon,
geol. miejsce na obszarach krasowych, w którym wody cieku powierzchniowego (rzeki, potoku) spływają do podziemnych kanałów krasowych.
kras, krasowienie, procesy krasowe,
procesy rozpuszczania skał (wapieni, dolomitów, gipsów, soli kamiennej) przez wody powierzchniowe i podziemne, prowadzące do rozwoju podziemnej cyrkulacji wód i powstania charakterystycznych form powierzchni Ziemi, zwanych formami krasowymi.
Alpy Julijskie, słoweń. Julijske Alpe, wł. Alpi Giulie,
część Alp Wschodnich położona w obrębie Południowych Alp Wapiennych na obszarze Słowenii i Włoch, oddzielona od Alp Kamnickich i Karawanek doliną górnej Sawy, a od Alp Karnickich doliną Felli (lewy dopływ Tagliamento);
Dula-Medvedica, Dulin ponor,
jaskinia krasowa, najdłuższa w Chorwacji i G. Dynarskich, u podnóża masywu Wielka Kapela;
dolina po północnej stronie gł., granicznego grzbietu Tatr Zachodnich, górna odnoga Doliny Bystrej, między grzbietem Kondratowego Wierchu od zachodu a grzbietem odchodzącym od Kasprowego Wierchu do Myślenickich Turni od wschodu;
jedno z największych wywierzysk w Tatrach, w dolnej części Doliny Goryczkowej, u podnóża północnych stoków Myślenickich Turni, na wys. 1176 m;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia