pomiarów
Encyklopedia PWN
radioizotopowa metoda diagnostyczna obrazowania struktury lub czynności narządu wewn., wykorzystująca wybiórcze gromadzenie się radiofarmaceutyku w badanym narządzie lub tkance (np. tarczycy, wątrobie, nerce, mózgu, kości, węzłach chłonnych).
fot. urządzenie pozwalające dobrać optymalne warunki naświetlania, czyli wielkość przesłony i czas ekspozycji (co jest podstawowym warunkiem uzyskania dobrego technicznie zdjęcia), mierzące ilość światła odbitego od fotografowanego obiektu lub padającego na fotografowany obiekt.
polski fizykochemik.
automatyzacja
stosowanie urządzeń do zbierania i przetwarzania informacji, przejmujących pewne działania poznawcze, intelektualne i decyzyjne człowieka, wykonywane dotąd przez niego w trakcie użytkowania obiektu (np. obrabiarki, samolotu, banku) lub w trakcie prac twórczych (np. projektowania, konstruowania, uczenia).
[gr.],
mat. dział statystyki mat. poświęcony metodom wyznaczania możliwie najlepszych przybliżeń dokładnych wartości nieznanych wielkości na podstawie pomiarów, a także ocenie dokładności tych pomiarów.
geodeta i metrolog, polarnik;
