polityczną
Encyklopedia PWN
podstawowy gatunek epicki czasów nowożytnych, obejmujący utwory prozą o swobodnej i elastycznej kompozycji; najefektywniej spośród wszystkich gatunków literackich pełni funkcję poznawczą.
prasa polska, 1939–44 poza krajem,
prasa polska od XIX w.,
publicystyka
wypowiedzi (piśmiennicze i kolokwialne) na aktualne tematy (publicystyka jest klasyfikowana w zależności od dziedziny, której dotyczy na: społeczną, polityczną, gospodarczą, kulturalną), przedstawiające wyraźne poglądy i opinie, często o charakterze polemicznym, tendencyjnym lub wręcz prowokacyjnym.
[niem. < łac.],
organ władzy wykonawczej, powołany VIII 1954 przez przedstawicieli większości stronnictw politycznych uchodźstwa polskiego w Welkiej Brytanii;