polimerowe
Encyklopedia PWN
syntetyczne materiały polimerowe, których gł. składnikiem są polisiloksany, tj. związki wielkocząsteczkowe o szkielecie siloksanowym zbudowanym, podobnie jak w krzemianach nieorg. (krzemiany), na przemian z atomów tlenu i krzemu –O–Si–O–Si–O–;
wiążące materiały budowlane używane do produkcji zapraw i betonów, przeważnie pochodzenia mineralnego — s.b. cementowe, gipsowe, wapienne, które po zmieszaniu z wodą twardnieją w wyniku reakcji chem. i uzyskują cechy ciała stałego;
materiały polimerowe o bardzo dużej chłonności wody;
akumulator jonowolitowy, ogniwo jonowolitowe, ogniwo z jonem litu,
rodzaj akumulatora elektrycznego;
substancje, które przeciwdziałają gromadzeniu się ładunków elektrycznych na powierzchni takich materiałów polimerowych, jak: tworzywa sztuczne, guma, włókna syntetyczne, powłoki lakierowe;
beton o spoiwie z żywic syntetycznych, zw. też betonem polimerowym.
