policyjnymi

Encyklopedia PWN

polityczno-policyjny system sprawowania władzy na terytorium Polski zajętym IX 1939 przez ZSRR w wyniku agresji i po podziale państwa polskiego dokonanym przez III Rzeszę oraz ZSRR (układ o przyjaźni i granicy zawarty 28 IX 1939, korygujący ustalenia paktu Ribbentrop–Mołotow z 23 VIII 1939).
konspiracyjna formacja policyjna, tworzona od pocz. 1940 jako zalążek przyszłej służby policyjnej podczas powstania powszechnego i w okresie powojennym;
zespół przepisów regulujących odpowiedzialność nieletniego, który w chwili popełnienia czynu zabronionego osiągnął ustawowo wymaganą granicę wieku.
XVIII–XIX w. posterunek pełniący funkcje celno-policyjne, mieszczący się w niewielkim, parterowym lub piętrowym budynku usytuowanym na granicach większych miast u wylotu głównej arterii, przy komorach granicznych i niektórych mostach;
popularne w myśleniu potocznym, lecz występujące również w wywodach pseudonaukowych podejmowanych na użytek ideologiczno-propagandowy, schematy interpretacji wydarzeń i procesów historycznych w kategoriach incydentalnych lub ciągłych i nawarstwionych działań konspiracyjnych (stąd pochodzi nazwa konspiracjonizmu, jako tendencji w myśleniu politycznym).
urzędy dworskie, państw.-centralne i lokalne, ziemskie, miejskie i wiejskie w Polsce i W. Księstwie Litew. do 1795.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia