pokarmić
Encyklopedia PWN
biol. substancje pobrane z otoczenia przez organizm roślinny lub zwierzęcy, używane jako materiał do budowy i odnowy tkanek lub jako źródło energii.
odżywianie się substancjami organicznymi pochodzenia roślinnego i zwierzęcego;
pokarmowy układ, układ trawienny,
zespół narządów biorących udział w pobieraniu, trawieniu i wchłanianiu pokarmu oraz wydalaniu niestrawnych resztek i stałych produktów przemiany materii;
biol., psychol. forma uczenia się organizmów, polegająca na wytwarzaniu się nowych połączeń bodźców i reakcji w wyniku powtarzających się doświadczeń.
anat. silnie umięśniona część przewodu pokarmowego (pokarmowy układ) zwierząt między przełykiem a jelitem, gdzie zachodzi rozdrobnienie pokarmu i wstępny proces trawienia w środowisku kwaśnym.