pokarm
Encyklopedia PWN
przeżuwanie, ruminacja,
u przeżuwaczy żucie pokarmu zwracanego ze żwacza do jamy gębowej;
sok trawienny wydzielany przez gruczoły ślinowe (ślinianki) do jamy ustnej wielu zwierząt, najczęściej żywiących się pokarmem stałym, wymagającym rozdrobnienia i zwilżenia przed połknięciem.
witaminy
związki organiczne o różnej budowie chemicznej, niezbędne do prawidłowej czynności organizmu, do wytwarzania składników budulcowych, hormonów, koenzymów, uczestniczące w procesach przemian metabolicznych węglowodanów, białek i tłuszczów;
[łac.],
biofagi
ekol. organizmy heterotroficzne odżywiające się innymi żywymi organizmami lub ich częściami;
[gr. bíos ‘życie’, phageín ‘jeść’],
ekol. drobne szczątki org. pochodzące z martwych organizmów, które uległy rozkładowi;
ekologia
nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody na różnych poziomach organizacji, ekonomika przyrody;
[gr. oíkos ‘mieszkanie’, ‘gospodarstwo’, ‘środowisko’, lógos ‘słowo’, ‘umysł’, ‘rozprawa’, ‘wiedza’],