podstawie

Encyklopedia PWN

nawigacja
[łac. navigatio ‘żegluga’],
prowadzenie obiektu ruchomego (statku wodnego, powietrznego lub kosmicznego, pojazdu lądowego); także nauka o sposobach, metodach i środkach technicznych prowadzenia obiektów ruchomych według wyznaczonej trasy, wyboru trasy, wyznaczania pozycji obiektów ruchomych i nieruchomych (wspomaganie geodezji) oraz wyznaczania błędów pomiarów pozycji.
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
teoria przekazywania wiadomości ze źródła wiadomości do obiektu ich przeznaczenia — odbiorcy (ujścia);
logarytm
[gr. lógos ‘słowo’, arithmós ‘liczba’],
mat. logarytm liczby b przy podstawie a, oznaczany logab, to liczba, do której należy podnieść liczbę a, by uzyskać liczbę b;
Shakespeare
[szẹıkspıər],
Szekspir, William Wymowa, ur. 23(?) IV 1564 (tradycyjna data na podstawie zapisu w księgach parafialnych o chrzcie 26 IV), Stratford-upon-Avon (hrab. Warwick), zm. 23 IV 1616, tamże,
angielski dramatopisarz, poeta i aktor, uważany za największego dramatopisarza świata.
geodezja
[gr. gḗ ‘ziemia’, daíōmai ‘dzielę’],
jedna z nauk o Ziemi zajmująca się wyznaczaniem jej kształtu i rozmiarów, pomiarami całej planety lub dowolnych jej części.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia