podokresów
Encyklopedia PWN
pierwsze stulecia średniowiecza, wydzielane nieco odmiennie w różnych częściach Europy;
archeol. okres w podziale chronologicznym pradziejów środkowej Europy, wydzielony w obrębie wczesnej epoki żelaza;
iurisprudentia
w starożytnym Rzymie wiedza prawnicza w szerokim znaczeniu, podbudowana znajomością prawa i doświadczeniem w jego stosowaniu przez uczonych prawników;
[łac., ‘nauka prawa’, ‘prawoznawstwo’],
neogen
geol. późny podokres (jednostka geochronologiczna) trzeciorzędu, trwający od ok. 24 mln do ok. 1,8 mln lat temu;
[gr. néos ‘nowy’, génos ‘ród’, ‘pochodzenie’],
antropol. rozwój osobniczy człowieka, biomorfoza, bieg życia, także termin oznaczający naukę o rozwoju człowieka, dział antropologii;