podmiotowym

Encyklopedia PWN

podstawowa właściwość każdej jednostki etnicznej określająca różnice międzyetniczne o charakterze przedmiotowym i podmiotowym, wyznaczająca tym samym zobiektywizowane, albo jedynie świadomościowe, ramy przynależności do odrębnych organizmów etnicznych.
ekon. dział gospodarki narodowej, którego celem jest zaspokajanie materialno-bytowych potrzeb ludności, wynikajacych z warunków jej życia w mieście.
Hegel Georg Wilhelm Friedrich, ur. 27 VIII 1770, Stuttgart, zm. 14 XI 1831, Berlin,
filozof niemiecki, jeden z twórców klasycznej idealistycznej filozofii niemieckiej.
intersubiektywność
[łac. inter ‘między’, subiectivus ‘podmiotowy’],
cecha wiedzy (poznania) polegająca na tym, iż jest ona dostępna więcej niż jednemu podmiotowi poznającemu (twierdzenia będące jej wyrazem mogą być rozumiane przez każdą osobę mającą odpowiednie kwalifikacje) i w tym sensie wykracza poza przeżycia, doznania danej jednostki;
ekon. jedna z danin publicznych charakteryzująca się zespołem cech, które wyróżniają się spośród pozostałych danin.
termin rozumiany w 2 znaczeniach: przedmiotowym — jako zewn. wobec organizmu rzecz lub jej cecha, której wystąpienie lub brak wpływa na poprawę dobrostanu i funkcjonowania organizmu, oraz podmiotowym — jako wewn. stan organizmu, który odczuwa pewien brak lub nadmiar, powstały w wyniku zakłócenia optimum życiowego.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia