plazmowe
Encyklopedia PWN
tokamak
fiz. pułapka magnet. zamknięta, służąca do wytwarzania gorącej plazmy i badania warunków zachodzenia kontrolowanej reakcji termojądrowej (pułapka magnetyczna);
[ros. toroidalnaja kamiera s magnitnoj katuszkoj],
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 22;
Verneuila metoda
metoda hodowania monokryształów przez krystalizację ze stopionej substancji.
[m. wernöja],
seria 2 próbników kosmicznych wysłanych przez ZSRR (Wega 1 — start 15 XII 1984, Wega 2 — start 21 XII 1984), uczestniczących w misji kosmicznej do Wenus i komety Halleya (stąd nazwa — ros. Wieniera i Gallej) podczas jej ostatniego zbliżenia do Ziemi.
fiz. samoistne wyładowanie elektryczne w gazie występujące w szybkozmiennym polu elektrycznym, w którym jonizacja gazu zachodzi wskutek zderzeń atomów z drgającymi (zgodnie z częstotliwością drgań pola) elektronami;