pionowa
Encyklopedia PWN
topograficzny stolik, stolik mierniczy,
podstawowy przyrząd geodezyjny używany dawniej do sporządzania map topograficznych bezpośrednio w terenie;
torii
specyficzna japońska konstrukcja arch. składająca się z 2 pionowych słupów zwieńczonych 2 poziomymi belkami, w kształcie bramy;
[jap.] 
,
,
pionowy element balustrady, złożony z 1 lub 2 przeciwstawnie ustawionych elementów, najczęściej o gruszkowatym kształcie (tzw. lalek);
grupa szczytów we wschodniej części Dolomitów, w grupie górskiej Dolomiti di Sesto, we Włoszech;
tryglif
w belkowaniu doryckim (porządki architektoniczne) prostokątna płyta między metopami i na narożach fryzu, podzielona pionowymi żłobkami na 3 części;
[gr.],
gwałtowne zaburzenie stanu równowagi we wnętrzu Ziemi, prowadzące do wyzwolenia się energii w postaci ciepła, fal sejsmicznych, ruchu skał i ich trwałych deformacji (np. spękania, szczeliny).
