pionowa

Encyklopedia PWN

gałąź sztuk plast. zajmująca wraz z kaligrafią uprzywilejowaną pozycję w Chinach;
luźna, dochodząca do stóp szata z długimi szerokimi rękawami;
dipol
[gr.],
antena dipolowa,
telekom. antena liniowa symetryczna (najprostszy typ anteny pojedynczej), zwykle o 2 symetrycznych ramionach wykonanych z metalowych przewodów (prętów, pasków lub trójkątów), połączonych w odpowiedni sposób z nadajnikiem i/lub odbiornikiem.
rodzaj obróbki skrawaniem przedmiotów metalowych — tzw. struganie pionowe, i drewnianych.
dłutownica, strugarka pionowa,
obrabiarka skrawająca do metali (rodzaj strugarki) do obróbki (dłutowania) kół zębatych i otworów wielokątnych, rowków wpustowych itp.
powstawanie dzianiny z nitek przędzy przez tworzenie tzw. oczek i łączenie ich z sąsiednimi oczkami w kierunku pionowym i poziomym; oczka poziome tworzą rządki, a pionowe kolumienki.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia