pierwotne
Encyklopedia PWN
dokument
w nauce — każdy przedmiot materialny będący świadectwem jakiegoś faktu, zjawiska lub myśli ludzkiej;
[łac.],
element
filoz. nierozkładalny, pierwotny składnik czegoś;
[łac. elementum ‘substancja pierwotna’, ‘żywioł’],
etnologia
dyscyplina naukowa, której przedmiotem badań jest człowiek jako społeczny twórca kultury;
[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
część literatury rel. związanej z instytucjonalnym życiem rel., zawierająca zapis doktryny lub opis rytuałów (np. mszał); w węższym znaczeniu (pisma święte) — literatura uznana przez daną tradycję rel. za obdarzony duchową mocą autorytet ze względu na jej treść i pochodzenie: objawienie przez Boga, bogów, mityczną lub świętą postać założyciela, proroka.