pierwiastkami głównymi
Encyklopedia PWN
sposób klasyfikacji pierwiastków chemicznych w postaci tabeli powstałej w wyniku ułożenia pierwiastków według wzrastającej liczby atomowej oraz według ich właściwości chemicznych;
geochemia
nauka z grupy nauk geologicznych zajmująca się występowaniem i krążeniem na Ziemi pierwiastków chemicznych oraz ich rolą w różnorodnych procesach geologicznych;
[gr. gḗ ‘ziemia’, chēmeía ‘magia’],
atom
fiz. najmniejsza cząstka pierwiastka chemicznego, posiadająca jeszcze właściwości tego pierwiastka, określoną masę oraz specyficzne właściwości fizyczne.
[gr. átomos ‘niepodzielny’],
Berzelius
chemik szwedzki.
[bärsẹliüs]
Jöns Jacob von , ur. 20 VIII 1779, Väversunda k. Linköping, zm. 7 VIII 1848, Sztokholm,
chemik rosyjski, twórca układu okresowego pierwiastków chemicznych.
stal
przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).
[niem.],