pieniężna
Encyklopedia PWN
talent
największa jednostka wagowo-pieniężna używana w Asyrii, Babilonii, starożytnej Grecji i Palestynie;
[łac. talentum < gr. tálanton ‘ciężar’],
brytyjski ekonomista, bankier i filantrop; zwolennik currency principle;
nagroda przyznawana w dziedzinie matematyki, ufundowana przez rząd Norwegii;
akcept
prawo zobowiązanie się do uiszczenia na zlecenie określonej sumy pieniężnej;
[łac. acceptus ‘przyjęty’],
alokacja
ekon. przyporządkowanie zasobów czynników produkcji (ziemi, pracy, kapitału) do gałęzi produkcji i przedsiębiorstw, dóbr konsumpcyjnych do gospodarstw domowych, dochodów do podmiotów gospodarczych;
[łac. ad ‘do’, locatio ‘umieszczenie’],
ekon. przenoszenie lokat pieniężnych z jednego rynku pieniężnego na inne w celu osiągnięcia zysku wynikającego z różnicy poziomu stóp procentowych;
