piechota

Encyklopedia PWN

piechota, dawniej zw. infanterią,
rodzaj wojska prowadzącego walkę pieszo, zwykle w najbliższej styczności z nieprzyjacielem;
piechota powoływana z dóbr ziemskich króla, szlachty i duchowieństwa oraz miast; utworzona 1655,
piechota polska utworzona 1578 w Koronie przez Stefana Batorego, 1592 –– na Litwie;
XV–XVIII w. oddziały piechoty formowane z żołnierzy zaciągniętych w Szwajcarii przez państwa europejskie i papieży.
piechota zaciężna w Polsce w okresie panowania Stefana Batorego; zorganizowana i umundurowana na sposób węgierski.
jednostka zorganizowana w czasie II wojny światowej, 1943 w Sielcach nad Oką pod nazwą 1. Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, z inicjatywy ZPP, w porozumieniu z rządem ZSRR (8 V 1943) po ewakuacji do Iranu jednostek armii utworzonej przez gen. W. Andersa;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia