patologia
Encyklopedia PWN
dyscyplina socjologii, której przedmiotem jest moralność traktowana jako zjawisko społ. i badana z użyciem metod i technik stosowanych w socjologii.
dział socjologii analizujący wpływ czynników i procesów społ. na tworzenie się prawa, społ. działanie prawa oraz zjawiska ze sfery patologii społecznej.
socjologia stosowana, inżynieria społeczna, ang. social engineering,
w szerokim ujęciu nauka społeczna badająca warunki, mechanizmy i zasady racjonalnego przekształcania rzeczywistości społecznej, w węższym — zbiór dyrektyw skutecznego działania, mających spowodować pożądane zachowania podmiotów społecznych;
Solfa, Solpha, Jan Benedykt, J.B. Trebul, ur. 1483, Trzebiel (Trebule), Łużyce Dolne, zm. 30 III 1564, Kraków,
lekarz, ksiądz;
Sollicitudo rei socialis
encyklika społ. Jana Pawła II, ogłoszona 1987 w 20-lecie encykliki Populorum progressio Pawła VI;
[łac.],
lekarz patomorfolog;
