patent

Encyklopedia PWN

patent
[łac.],
nazwa dokumentu występującego w języku prawnym i prawniczym w dwóch podstawowych znaczeniach: stwierdzającego uprawnienia do wynalazku oraz wyłącznego prawa do korzystania z niego w sposób zarobkowy lub zawodowy.
akt prawny wyd. 26 II 1861 przez ces. austr. Franciszka Józefa I, uzupełniający dyplom październikowy z 1860;
Mościcki Ignacy, ur. 1 XII 1867, Mierzanowo k. Ciechanowa, zm. 2 X 1946, Versoix k. Genewy (Szwajcaria),
polski chemik technolog, wynalazca, prezydent RP.
Szczepanik Jan, ur. 13 VI 1872, Rudniki k. Mościsk, zm. 18 IV 1926, Tarnów,
polski wszechstronny wynalazca, samouk.
Benz
[benc]
Karl Friedrich Wymowa, ur. 25 XI 1844, Karlsruhe, zm. 4 IV 1929, Ladenburg (Badenia-Wirtembergia),
niemiecki konstruktor i przemysłowiec; twórca pierwszych samochodów z silnikiem benzynowym.
Monier
[monjẹ]
Joseph Wymowa, ur. 8 XI 1823, Saint-Quentin-la-Potérie, zm. 13 III 1906, Paryż,
fr. wynalazca, pionier szerokiego wykorzystania żelbetu (betonu zbrojonego), z zawodu ogrodnik;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia